بررسی اثرات تخریبی پساب ناشی از فعالیت کارخانه های چرم سازی شهر تهران و شناسایی روش های مدیریتی موجود و ارزیابی دانش صاحبان صنایع از این روش ها برای دستیابی به توسعه پایدار

با آگاهی از این حقیقت که آب تنها و مهمترین ماده حیاتی است و جایگزین آن به هیچ صورت دیگری امکان پذیر نمی باشد و از طرفی در دسترس داشتن آن به مقدار کافی و کیفیت مناسب از احتیاجات اولیه زندگی است، باید حفاظت کمی و کیفی آب کشور را در صدر اولویت ها قرار داد. با اوج گیری فرایندهای رشد و توسعه و شکل گیری برنامه های توسعه صنعتی در کشورهای درحال توسعه وضعیت محیط زیست این کشورها در وضعیت نگران کننده ای قرار گرفته است. متاسفانه در کنار کاهش تدریجی حجم ذخایر آب قابل استفاده، آلودگی های مختلف نیز پیوسته بر مشکلات آب اضافه می کند. صنایع مختلف فاضلاب هایی با آلودگی های متفاوت تولید می کنند که ورود آنها به محیط زیست بدون تصفیه خسارات زیادی به محیط زیست وارد می کند. یکی از صنایع مهم و تولید کنندگان پساب صنعتی، صنایع چرمسازی می باشد که فاضلاب این صنعت به علت مواد افزودنی که در مرحله استفاده می شود و نیز اجزاء و پسماندهای خود پوست دارای آلودگی های زیادی از جمله bod5 بالا، رنگ شدید، نمکهای محلول، مواد شیمیایی و ph بالا می باشد. از اینرو فاضلاب چرمسازی بدلیل دارا بودن سه نوع آلودگی از جمله فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی می بایستی مراحل تصفیه بر روی آن به دقت و به طور کامل انجام گیرد تا آسیب کمتری به محیط زیست وارد آید. موثرترین گام حفظ محیط زیست، ارزیابی رفتار و عملکردمردم در رسیدن به اصول اولیه زندگی پایدار است. توسعه پایداری که در گرو مراقبت از زمین است و مراقبت از زمین میسر نمی شود مگر آن که اقتصاد پایدار، جامعه پایدار و بهره برداری پایدار تحقق یابد. تحقیق حاضر درصدد است با بررسی اثرات تخریبی پس آب ناشی از فعالیت کارخانه های چرمسازی شهر تهران و با ارزیابی دانش مدیران این صنعت با ارائه راهکارها و پیشنهاداتی به بهبود وضعیت تصفیه خانه و عملکرد آن کمک نموده تا در رسیدن به توسعه پایدار گامی برداشته شود. برای این منظور ابتدا با مشاهده عینی و با استفاده از چک لیست به بررسی روش های موجود پرداخته که متاسفانه عملکرد تصفیه خانه چرمشهر تهران مطلوب نبوده و به هیچ وجه مطابق با استاندارد نیست و عملاً تصفیه ای بر روی فاضلاب انجام نمی گیرد. با مشاهده شرایط موجود بهترین راه حل پیشنهادی، تا زمانی که تصفیه خانه در مدار بهره برداری قرار گیرد، پیروی کردن از روشهایی است که میزان تولید فاضلاب را کاهش داده و همچنین با انجام مدیریت صحیح، مصرف موادی از جمله کروم که بیشترین آسیب را در رابطه با این صنعت به محیط زیست وارد می آورد را کاهش داده تا به این طریق میزان کمتری کروم روانه فاضلاب و محیط زیست شود.